Leczenie i diagnostyka stawu skroniowo-żuchwowego
Staw skroniowo-żuchwowy, tak zwany TMJ (staw skroniowo-żuchwowy), to miejsce, w którym szczęka łączy się z czaszką. Staw ten jest ściśle związany z mięśniami żwaczami i razem z mięśniami, uzębieniem i kością szczękową tworzy układ funkcjonalny(czynnościowy). Obecnie coraz więcej dentystów spotyka się z pacjentami mającymi problem w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego. Zaburzenia te nazywane są TMD lub dysfunkcją stawu skroniowo-żuchwowego. Problemy te mogą objawiać się między innymi trzaskami, uczuciem „podskakiwania” w stawach oraz bólami nie tylko w obrębie stawów, ale także w obrębie głowy i szyi.
Staw skroniowo-żuchwowy (TMJ)
Staw skroniowo-żuchwowy (TMJ) to obszar w ludzkiej szczęce, który łączy dolną szczękę z kością skroniową. Jest to również niezbędny obszar do słyszenia i żucia. TMD są często związane z innymi problemami zdrowotnymi. Lekarze wykonają kilka testów, aby zdiagnozować problemy ze stawem skroniowo-żuchwowym.
Staw skroniowo-żuchwowy (TMJ) to struktura kostna zlokalizowana u podstawy czaszki w obszarze między szczęką a mózgiem. Jest również nazywany stawem żuchwowym, stawem kłykciowym lub punktem obrotu. Ludzie zwykle określają swoje stawy skroniowo-żuchwowe jako podgardle, szczękę. Szczęka odgrywa ważną rolę w życiu człowieka, ponieważ służy do żucia pokarmu lub też mówienia.
Ponadto TMJ jest zwykle uszkodzony lub źle ustawiony z powodu zapalenia stawów, osłabienia mięśni, złego ustawienia szczęki i urazu twarzy. Prawidłowe leczenie leczenie stawu skroniowo-żuchwowego może pomóc uniknąć dodatkowych powikłań i poprawić ogólny stan zdrowia pacjenta.
Problemy związane ze stawem skroniowo-żuchwowym
Problemy dotyczące stawu skroniowo-żuchwowego są często związane z innymi stanami zdrowotnymi. Na przykład osoby, które posiadają kłopoty z uszami, będą miały także dolegliwości ze stawem skroniowo-żuchwowym (TMJ). TMD są czasami leczone równolegle z problemami z uszami – szczególnie w przypadku chrapania, które jest objawem dysfunkcji trąbki Eustachiusza. U osób, które często używają mięśni szczęki, rozwinie się zapalenie stawów, co może utrudniać otwieranie, a także zamykanie ust. Ludzie, którzy żują gumę lub nadmiernie jedzą, zwykle mają mniejszy ruch w stawach szczękowych. W takich przypadkach gryzienie pokarmu lub też żucie gumy do żucia, może spowodować nieprawidłowe zużycie stawów skroniowo-żuchwowych. W skutek czego może powstać zapalenie stawu skroniowo żuchwowego. Leczenie będzie mogło przebiegać po jego zdiagnozowaniu przez lekarza stomatologa
Diagnozowanie zaburzenia w stawach skroniowo-żuchwowych?
Diagnostyka zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego polega między innymi na:
-Wstępnym wywiadzie z pacjentem.
-Badaniu manualnym.
-Analizie manualnej stawów skroniowo-żuchwowych.
-Zdjęciu RTG w rozwarciu oraz zwarciu szczęki.
-Kondylografii.
Po zdiagnozowaniu zaburzeń lekarz może następnie zaproponować leczenie zaburzeń stawu skroniowo – żuchwowego.
Leczenie stawu skroniowo-żuchwowego
Na podstawie wyników i wywiadu lekarz trafnie zdiagnozuje i zaproponuje leczenie leczenie stawu skroniowo żuchwowego, np. poprzez urządzenie rozluźniające mięśnie głowy i szyi. Zakłada się go na zęby na noc przed snem. Jest to tak zwana rehabilitacja stawów skroniowo-żuchwowych czy też szynoterapia. Lekarz na wizycie stomatologicznej może również zaproponować fizjoterapię w celu rozluźnienia stawów, a także poprawy elastyczności mięśni.
Co to jest kondylografia?
Kondylografia jest przede wszystkim badaniem całkowicie nieinwazyjnym, które trwa około 2 godzin. Podczas tego typu zabiegu pacjent proszony jest o wykonanie podstawowych ruchów żuchwy, takich jak mówienie, połykanie, żucie czy też zgrzytanie. Dynamikę stawu skroniowo-żuchwowego rejestruje się elektronicznie na ekranie komputera z dokładnością do 0,1 mm. Tylko w ten sposób można określić indywidualną oś zawiasową stawu skroniowo-żuchwowego oraz jednocześnie wiernie odwzorować funkcję stawu skroniowo-żuchwowego i przenieść ją na artykulator, aby można było w odpowiedzialny sposób zaplanować kompleksowe leczenie. .
Staw skroniowo-żuchwowy- Podsumowanie
TMJ są połączone za pomocą mięśni i więzadeł i mogą zostać zranione na wiele różnych sposobów. Na przykład urazy związane z żuciem, takie jak ból zęba, zapalenie dziąseł i złamania kości, mogą powodować problemy z TMD. Urazy sportowe, takie jak uraz twarzy i napięcie mięśni, mogą również by przyczyną problemów z TMD. Inne obejmują zabiegi dentystyczne, infekcje ucha, zapalenie zatok i alergie.
Właściwa diagnoza jest podstawą leczenia dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego. Leczenie jest proponowane pacjentowi podczas pierwszej wizyty, gdzie lekarz zada pytania, a także wykona manualne badanie mięśni głowy, szyi, stawów skroniowo-żuchwowych oraz torebki stawowej. Oceni również funkcję języka i zębów oraz sprawdzi, czy górne i dolne zęby stykają się (gryzą). Zidentyfikuje przyczynę bólów głowy, twarzy i pleców oraz zdiagnozuj trzeszczenia w stawie skroniowo-żuchwowym.
Po postawieniu wstępnej diagnozy lekarz może zdecydować się na wykonanie dodatkowych badań, takich jak tomografia stawu skroniowo-żuchwowego. Na podstawie informacji zebranych z wywiadu oraz wyników badań lekarz dokładnie zdiagnozuje zaburzenia skroniowo-żuchwowe oraz zaproponuje metody leczenia. Może być to na przykład zastosowanie aparatu relaksującego mięśnie głowy i szyi czy też rehabilitacja stawu skroniowo-żuchwowego.
*- Artykuł sponsorowany.
